Σύμφωνα με τις υποδείξεις του γεωπόνου κ. Γιώργου Σαββάκη, τοποθέτησε στο χώμα, κοντά... στα δέντρα δοχείο με ποσότητες νερού, έχοντας στο στόμιο του μικρό φάκελο φερεμόνης, ουσίας που προσελκύει το έντομο του αντίθετου φύλου για ζευγάρωμα και μέσα στο νερό άφησε φλούδες από φρούτα(μπανάνα, αχλάδι, μήλο κ.α.), που εκπέμπουν οσμή φοίνικα, και με τις ουσίες αυτές επιτυγχάνεται η προσέλκυση τους.
Δυο φοινικόδεντρα στην Κρήτη που προσβλήθηκαν από το σκαθάρι-φονιά της Αιγύπτου. Το ένα είναι νεκρό και άλλο τραυματισμένο επιχειρείται να κρατηθεί ζωντανό
Με την είσοδο των σκαθαριών στο δοχείο, εγκλωβίζονται στην παγίδα, πέφτουν στο νερό και εκεί αγωνίζονται να κρατηθούν στη ζωή, όμως είναι αδύνατο καθώς εξασθενούν από την ασιτία και καταλήγουν.
Η μέθοδος, όπως λέει ο κ. Σαββάκης είναι αποτελεσματική, καθώς σε διάστημα μιας εβδομάδας από την τοποθέτησή της, παγιδεύτηκαν και θανατώθηκαν εκατό έντομα του είδους.
Για την επίτευξη σημαντικότερων αποτελεσμάτων απαιτείται παρακολούθηση της εξέλιξης του φαινομένου και η αντικατάσταση των ουσιών από τις φλούδες των φρούτων.
Τα σκαθάρια από την Αίγυπτο εμφανίζονται με τους φοίνικες τύπου «Κανάρις», που εισήχθησαν ανεξέλεγκτα στην Κρήτη στις αρχές της δεκαετίας του 2000, με μαζικές παραγγελίες από δήμους του νησιού και φυτεύτηκαν σε πλατείες και δρόμους. Επιπλέον, φοινικόδεντρα του είδους αγοράστηκαν και από ξενοδόχους και κατοίκους για τις μονάδες και τα σπίτια τους, όμως σε όλες τις περιπτώσεις δεν συνοδεύονταν από υγειονομικά διαβατήρια. Σε χρόνο-ρεκόρ το έντομο εξαπλώθηκε σε όλη το νησί και μέχρι σήμερα οι μέθοδοι καταπολέμησής του είναι αποσπασματικοί, χωρίς να επιτυγχάνεται το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.
Φορείς του περιβάλλοντος στο νησί και επιστήμονες της Γεωπονίας, εκφράζουν την αγωνία και ανησυχία τους που για μια δεκαετία και πλέον δεν μπόρεσε ο κρατικός κλάδος της επιστήμης να ανακόψει τη θεαματική αύξηση των προσβολών και να διακόψει τη θανατηφόρα επιδρομή των σκαθαριών-φονιάδων. Ενώ παράλληλα, ιδιώτες γεωπόνοι με ευαισθησία στο περιβάλλον και στην καταστροφή που προκαλείται, όλα αυτά τα χρόνια συνεχίζουν μέσα από επιστημονικές μεθόδους να καταλήξουν στο κατάλληλο φάρμακο για την αντιμετώπισή του, χωρίς έως σήμερα να το καταφέρουν στα επιθυμητά αποτελέσματα…
