Παρατηρώντας όμως καλύτερα διαπιστώνει κανείς, ότι αυτές οι ουρές δε διαλύονται, σε αντίθεση με τις συνήθεις των κοινών αεροπλάνων, αλλά παραμένουν και απλώνουν, δημιουργώντας τεχνητή νέφωση, αλλάζοντας, πολλές φορές, τον καιρό ακόμα και μιας ολόκληρης περιοχής.
Πρόκειται λοιπόν, κατά την εκτίμηση των ειδικών επιστημόνων και ερευνητών, για αεροψεκασμούς της ατμόσφαιρας με...
υδρόφιλες χημικές ουσίες, όπως βάριο, άλατα, οξείδια αλουμινίου ή και χαλαζία που απορροφούν την ατμοσφαιρική υγρασία, αντανακλούν στο διάστημα μέρος τη ηλιακής ακτινοβολίας, (περίπου1%) και έτσι δρουν ανασταλτικά σε σχέση με την θέρμανση του πλανήτη.
Έχει αναφερθεί ότι με τις «χημικές ουρές» γίνεται πειραματική εφαρμογή νέων στρατιωτικών και άλλων τεχνολογιών, που χρησιμοποιούν και επηρεάζουν την ιονόσφαιρα και άλλα στρώματα της ανώτερης ατμόσφαιρας, για τεχνητή τροποποίηση του καιρού και εφαρμογή βιολογικών πειραμάτων σε ολόκληρους πληθυσμούς.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα.
Γίνονται αεροψεκασμοί για την προστασία του περιβάλλοντος η για άλλο σκοπό;
Και αν γίνονται για τον πρώτο λόγο γιατί δεν ανακοινώνονται επίσημα;
Αν όμως γίνονται για άλλους σκοπούς, τότε θα πρέπει να απαιτήσουμε να δοθούν εξηγήσεις για να εκτιμηθεί το μέγεθος της ζημιάς που έχει υποστεί το περιβάλλον και κάθε έμβιο ον, μια που οι χημικές αυτές ουσίες, που χρησιμοποιούνται, είναι πολύ τοξικές για τον ανθρώπινο οργανισμό!
Αυτά και άλλα ακόμη ερωτήματα όπως για το ραδιενεργό νέφος της Ιαπωνίας και τις επιπτώσεις του, το σύστημα κεραιών HAARP και την πιθανή συμμετοχή του στην δημιουργία “φυσικών” καταστροφών, θα πρέπει να το πληροφορηθούμε από επίσημα χείλη.
(απο κείμενο της ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΩΝ)
