Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικο περιβαλλοντικής έρευνας "Environmental Research Letters", επισημαίνουν ότι στην πραγματικότητα μπροστά στα μάτια της ανθρωπότητας βρίσκεται «κρυμμένο» και παραγνωρισμένο ένα αναξιοποίητο δυναμικό για τρόφιμα πολύτιμα σε έναν πεινασμένο πλανήτη. «Ανάλογα με το πόσο διατεθειμένοι είναι οι αγρότες και οι καταναλωτές να αλλάξουν τις τρέχουσες πρακτικές τους, οι υφιστάμενες γεωργικές καλλιέργειες θα μπορούσαν να θρέψουν εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια περισσότερους ανθρώπους», δήλωσε η επικεφαλής της έρευνας.
Η παγκόσμια ζήτηση για αγροτικά προϊόντα αναμένεται να διπλασιαστεί έως το 2050, καθώς ο πληθυσμός της Γης συνεχώς αυξάνει και, παράλληλα, αυξάνει η ζήτηση για κρέας από τις πιο πλούσιες χώρες. Η κατανάλωση κρέατος προϋποθέτει μεγάλες εκτάσεις γης που αφιερώνονται στη διατροφή των ζώων, με τίμημα την αφαίρεση πολύτιμων εδαφών για την καλλιέργεια τροφίμων που θα προορισθούν για άμεση κατανάλωση από τους πιο φτωχούς. Η σταδιακή εξάπλωση της καλλιέργειας φυτών που προορίζονται για βιοκαύσιμα, επιτείνει την έλλειψη γης για τρόφιμα, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Κάνοντας την υπόθεση ότι ο μέσος άνθρωπος χρειάζεται 2.700 θερμίδες την ημέρα, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι μόνο το 12% των θερμίδων που περιέχονται στις αγροτικές ζωοτροφές, καταλήγουν στον οργανισμό των ανθρώπων μέσω του κρέατος. Επίσης εκτιμούν ότι μόνο το 55% των συνολικών θερμίδων κάθε είδους αγροτικών καλλιεργειών διεθνώς καταλήγουν άμεσα στους ανθρώπους.
Η αγροτική παραγωγή για την κατανάλωση προϊόντων απευθείας από τους ανθρώπους (και όχι ζωοτροφών για την κτηνοτροφία) θα μπορούσε να αυξήσει έως 70% τις διαθέσιμες για τους ανθρώπους θερμίδες. Μεταξύ των χωρών, οι διαφορές είναι μεγάλες. Ενώ πχ η Ινδία κατανέμει το 90% των παραγόμενων αγροτικών θερμίδων για άμεση κατανάλωση από τον πληθυσμό της, το αντίστοιχο ποσοστό είναι πολύ μικρότερο στις ΗΠΑ (μόλις 27%). Μόνο η γεωργία των ΗΠΑ υπολογίζεται ότι θα μπορούσε να θρέψει άλλο ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους, αν μετέθετε την αγροτική παραγωγή της αποκλειστικά προς την παραγωγή διατροφικών προϊόντων για άμεση κατανάλωση.
Όταν γίνονται ανάλογοι υπολογισμοί με βάση τις πρωτεΐνες και όχι τις θερμίδες, τα συμπεράσματα είναι παρεμφερή. Για παράδειγμα, από όλες τις φυτικές πρωτεΐνες που παράγουν οι παγκόσμιες γεωργικές καλλιέργειες, ούτε οι μισές (ποσοστό 49%) δεν καταλήγουν στο πιάτο των ανθρώπων.
Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένεται μια καθολική μεταστροφή των γεωργικών καλλιεργειών στην κατεύθυνση της άμεσης κατανάλωσης, όμως επισημαίνουν πως ένας έστω μερικός αναπροσανατολισμός είναι εφικτός τα επόμενα χρόνια. Αναφέρουν ενδεικτικά πως αν μετακινηθεί η κτηνοτροφική παραγωγή από το μοσχαρίσιο κρέας (που προϋποθέτει μεγάλες εκτάσεις για ζωοτροφές) στο χοιρινό κρέας και στα πουλερικά (που έχουν πολύ μικρότερες απαιτήσεις για αγροτικές ζωοτροφές), τότε θα μπορούν να τραφούν άλλοι 357 εκατ. άνθρωποι.
Αν μάλιστα η διατροφή των ανθρώπων απομακρυνθεί γενικότερα από την κρεατοφαγία (πράγμα όχι εύκολο), άλλοι 815 εκατ. άνθρωποι θα έχουν φαγητό. Σύμφωνα με την έρευνα, οι ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού μπορούν να ικανοποιηθούν μια χαρά μόνο με τη φυτική διατροφή, χωρίς την προσθήκη κρέατος.